INLEIDING
De methode naar Marsman is een - in Nederland ontwikkelde - open, praktisch neurofysiologisch en mechanisch gefundeerde methode om functiestoornissen van het bewegingsapparaat te begrijpen. Deze methode is zeer goed inpasbaar te maken in elke andere methode, zonder deze concurrentie aan te doen. De diagnostische benadering ervan wordt ook gebruikt in de revalidatie m.b.t. toegepaste oefentherapie en aanpassingen en vindt ook zijn weg in de sport ter optimalisering van de resultaten op bewegings technisch niveau. De laatste jaren zijn ook verzekerings- en arbeidsgeneeskundigen in toenemende mate geïnteresseerd geraakt in deze inzichten tot aanpassingen van de werksituatie m.b.t. houding en beweging welke gebaseerd zijn op individuele asymmetrie. Dit is voor hen een eyeopener.

GRONDLEGGER
Jaap Marsman, manueel therapeut en de grondlegger van een in de jaren '70 door Van der Bijl verlaten methode, was van oorsprong fysiotherapeut en werkzaam in de regio Twente in Nederland.
Marsman ontwikkelde een theorie gebaseerd op enkele eenvoudige bewegingswetten die gerelateerd werden aan de voorkeursbewegingen van het individu. Aan de hand van voorkeursbewegingen, driedimensionaal passief bewegingsonderzoek in verschillende uitgangshoudingen en palpatie, werd het voorkeurspatroon van een patiënt bepaald. De behandeling bestond uit passieve mobilisatie van bewegingsbeperkingen, andere dan het individuele voorkeurspatroon.
Gesteund door de Stichting Manuele Geneeskunde in Eindhoven (het latere SOMT in Amersfoort), kreeg zijn school in de jaren tachtig veel aanhangers door zijn praktische, directe, patiënt-gerichte benadering en de eenvoud van de aangeboden technieken.
Marsman had drie medewerkers; Gelevert (1942) en Leferink (1943), ook fysiotherapeuten, begeleidden hem vanaf het eerste uur. Rutte (1953) werd later door Marsman in de groep opgenomen. In 1987 splitste de groep zich nadat Marsman al een jaar niet meer in functie was. Gelevert en Leferink continueerden de oorspronkelijke Marsmancursus in de Lutte.

ONTWIKKELING
Rutte startte, op basis van de Marsmantheorie, een school welke meer gericht is op de orthopedische richting, de klinisch kinesiologische richting en introduceerde de term massamechanica (louter gebaseerd op neurofysiologische-en fysische wetten) maar negeerde de complexe arthro-kinematica welke gebruikt wordt in vele “manuele therapie” theorieën.
Ook de behandeling is afwijkend van de oorspronkelijke school en bestaat uit alle mogelijke technieken, zowel actief (spiertechnieken) als passief (mobilisatie als stabilisatie). Manipulatie (high velocity) wordt niet afgewezen indien er een duidelijke indicatie is. De technieken worden afhankelijk van de orthopedische, neurologische en de houdings- en bewegingsanalyse uitgevoerd, maar met de fysisch/mechanische achtergrond van de compressie/shift-theorie. Vanaf 1997 is deze school overgegaan in een stichting: de Marsman Stichting.

DE MARSMAN STICHTING
Doelstelling van de stichting is de verbreiding van kennis over lateralisatie in relatie met het bewegingsapparaat, het wetenschappelijk onderzoek ervan en de inpasbaarheid van de diagnostische kennis in het werkveld in de ruimste zin te ondersteunen, ontwikkelen en te begeleiden.
De Marsman Stichting beweegt zich in relatie tot haar 10 jarenplan meer naar integratie in het postacademische en postuniversitair onderwijs op nationaal als internationaal niveau.

Het uitgangspunt is voortdurend; praktische reproduceerbaarheid bij diagnostiek, in beleid en resultaat. Basaal onderzoek gebaseerd op fysische en duidelijke neurologisch bewezen mechanismen vormen de basis. Onderzoek wordt geëntameerd op verschillende niveaus. Een wetenschappelijk programma controleert haar doelen.

Sources
Cursusklappers Marsman Stichting. Marsman Stichting, Haarlem, 2000.
Schaafsma SM et al (2009). Epigenesis of behavioural lateralization in humans and other animals. Philos Transact Royal Soc London. Series B: Biological Sciences, 364(1519), 915-927.
McManus C. Right hand, left hand. The origins of asymmetry in brains, bodies, atoms and culture. 2003 Phoenix.
Porac C, Coren S. Lateral preferences and human behavior. 2012 Springer-Verlag.
Rutte, S. & Patijn, J. (2015). Biomechanics in Musculoskeletal Medicine: an additional approach? In M. Hutson & A. Ward (Eds.), Textbook of Musculoskeletal Medicine (2nd ed.). Oxford: Oxford University Press. (pp. 111-120). ISBN 978-0-19-967410-7